Zasada projektowania podstawowej formuły PVC

Polichlorek winylu, w skrócie PVC (Polyvinyl chloride) w języku angielskim, jest monomerem chlorku winylu (VCM) w nadtlenkach, związkach azowych i innych inicjatorach;lub pod działaniem światła i ciepła zgodnie z mechanizmem reakcji polimeryzacji wolnorodnikowej. Polimery utworzone przez polimeryzację.Homopolimer chlorku winylu i kopolimer chlorku winylu są łącznie określane jako żywica chlorku winylu.
 

PVC to biały proszek o amorficznej strukturze.Stopień rozgałęzienia jest niewielki, gęstość względna wynosi około 1,4, temperatura zeszklenia wynosi 77~90 ℃, a zaczyna się rozkładać przy około 170 ℃.Stabilność na światło i ciepło jest słaba, powyżej 100 ℃ lub przez długi czas.Ekspozycja na słońce ulegnie rozkładowi z wytworzeniem chlorowodoru, który będzie dalej autokatalizować rozkład, powodując przebarwienia, a właściwości fizyczne i mechaniczne również gwałtownie się pogorszą.W praktycznych zastosowaniach należy dodać stabilizatory, aby poprawić stabilność na ciepło i światło.

Masa cząsteczkowa produkowanego przemysłowo PCW mieści się na ogół w zakresie od 50 000 do 110 000.Posiada dużą polidyspersyjność.Masa cząsteczkowa wzrasta wraz ze spadkiem temperatury polimeryzacji;nie ma ustalonej temperatury topnienia i zaczyna mięknąć w 80-85°C i staje się lepkosprężysty w 130°C., 160～180℃ zaczyna się przekształcać w stan lepkiego płynu;posiada dobre właściwości mechaniczne, wytrzymałość na rozciąganie około 60 MPa, udarność 5-10 kJ/m2 oraz doskonałe właściwości dielektryczne.

PVC był kiedyś największą na świecie produkcją tworzyw sztucznych ogólnego przeznaczenia i ma szeroki zakres zastosowań.Znajduje szerokie zastosowanie w materiałach budowlanych, produktach przemysłowych, artykułach codziennego użytku, skórze podłogowej, płytkach podłogowych, sztucznej skórze, rurach, przewodach i kablach, foliach opakowaniowych, butelkach, materiałach spieniających, materiałach uszczelniających, włóknach itp.

1. Zgodnie z właściwościami fizycznymi i wymaganiami kosztowymi dobrać komponenty materiałowe.Głównie wybór modyfikatora i wypełniacza.Ogólnie rozciągliwość, karb odporności na uderzenia, karb, elastyczność, sztywność pierścienia.

2. W zależności od składników materiału rozważ dobór dodatków procesowych.Ludzie na ogół uważają stabilizatory i systemy smarowania za główny system dodatków, które są wybierane ze względu na proces.Stabilizator generalnie uwzględnia tylko stabilność termiczną i wpływ na stopiony materiał.System smarowania, temperatura topnienia, przepływ, wyjmowanie z formy.Weź również pod uwagę rozproszenie systemu przeglądu i ogólny wpływ na stopienie.

3. Dokonaj prostej oceny autentyczności użytych surowców i autentyczności danych fabrycznych.Głównym celem jest zapobieganie oszustwom, co również jest słabością wielu małych i średnich przedsiębiorstw.Zwłaszcza stabilizator serii kompozytowej, stabilizator kompozytowy jest głównym składnikiem podstawowej formuły procesu.Wśród odwiedzonych firm 99% nie wiedziało, że ich powiernicy stosują preparaty stabilizujące.Oznacza to, że 99% małych i średnich przedsiębiorstw w ogóle nie zna prawdziwych podstawowych przepisów rzemieślniczych stosowanych przez ich przedsiębiorstwa!Jest to również obecnie największa słabość domowych techników i prawie żartem jest powiedzieć, że mistrz mistrza receptury to prawie żart.

4. Zapoznaj się ze sprzętem i uzyskaj wstępne zrozumienie wytrzymałości śruby na ścinanie, stopnia sprężania i ołowiu.Powszechnie pytany o wapń ciężki lub lekki, wysokowapniowy lub niskowapniowy.Zrozum oczekiwaną wydajność wymaganą przez sprzęt.Zapoznaj się z oporem podawania formy, przybliżonym współczynnikiem uwalniania pojemnika formy i efektywną prostą długością matrycy.Jeśli cząstki muszą wziąć pod uwagę utratę ponownego przetwarzania.

5. Zgodnie z ogólną kompleksową uwagą, zgodnie ze składem surowca, należy wziąć pod uwagę stabilność, płynność, dyspergowalność i wyższość stopu.Zaprojektuj system formuły początkowej i dokonaj uzasadnionych korekt formuły w zależności od wyposażenia i wydajności topienia oraz oceny początkowej wydajności produktu.

Przykład 1:

Lekkie osady wapnia mają dużą objętość i stosuje się tylko niewielką ilość wypełnienia.Gdy duża objętość wypełnienia jest zbyt duża, przepływ wsteczny ołowiu powoduje nierównomierne ściskanie ołowiu, pękanie stopu, częściowy rozkład i niekontrolowany prąd produkcyjny.

Przykład 2:

CPE ma wysokie rozcieńczenie i miękkość stopu, wysoką lepkość i zwiększone ciepło ścinania.Dlatego też, gdy ilość CPE jest zwiększona, płynność układu formuł jest szczególnie słaba i potrzeba dużo smarowania, aby ją kontrolować.Jeśli smarowanie jest kontrolowane przez wosk i kwas, wiązanie międzyfazowe stopionego materiału ulega pogorszeniu.Łatwo jest wejść do CPE, aby zwiększyć smarowanie i zwiększyć wytrzymałość produktu.Gdy elastomer gumowy jest wytłaczany do matrycy, jeśli korpus formuły nie może dobrze kontrolować rozszerzania, łatwo spowoduje to zmniejszenie wydajności stopu.

Przykład 3:

Stosując ciężki wapń, należy maksymalnie zmniejszyć ilość kwasu stearynowego.Napięcie międzyfazowe kwasu stearynowego z ciężkim wapniem jest zbyt duże i łatwo jest wytworzyć warstwę izolacyjną między PVC a proszkiem wapnia.Można nim owijać wolną wodę.Wpływ wzajemnego powinowactwa stopu jest bardzo oczywisty.

Przykład 4:

Im wyższa sekcja ścinania, tym większa ilość smaru użytego na wczesnym etapie, ale mniejsze zużycie smaru na etapie środkowym.Takich jak sprzęt do gwintowania Tongda.System smarowania nie jest dobrze wyregulowany przy dużej prędkości, a jakość oczywiście spada, gdy prędkość wzrasta.

Przykład 5:

Im większy silos formy, tym wyższa stabilność termiczna w stosunku do użytkowania.W przeciwnym razie będzie to miało znaczący wpływ na uplastycznianie i ogólny efekt stopienia.Oznacza to, że system ogólnego zastosowania magazynu form to wysoka stabilność i niskie smarowanie.

Przykład 6:

Przy tej samej formule, im większa prędkość obrotowa dwuślimakowej kręgowej, tym wyższa ilość wymaganego smarowania i mniejsza ilość stabilizatora cieplnego, w przeciwnym razie wpłynie to na prędkość i szybkość rozszerzania się formy wylotowej.